Hosea skriv så vakkert:
Eg vil vera som dogg for Israel.
Han skal bløma som ei lilje
og røta seg som trea på Libanon
og breia greinene sine utover.
Han skal vera fager som oliventreet
og anga som skogen på Libanon.
Litt kaldare hos oss, ikkje så forlokkande å gje seg over til ein Gud i ein natur som by på snøfall og granskog. Men likevel fellesskapet, veksten tek til ved å ta imot. Ta imot det gode livet frå Gud, og lat det gjere sin verknad. Denne våren når landet opnar opp at så smått om senn kan vera eit høve til å nyte og ta imot fellesskapet med Gud og menneske litt meir merksamt. Med ei frisk takksemd.
528 Lovsyng Herren! Han er nær!
Tekst: B S Ingemann 1822, Oversat: Anders Hovden 1920
Melodi: Johann Rudolph Ahle/Wolfgang Karl Briegel 1987
1 Lovsyng Herren! Han er nær!
Når me syngja vil og beda.
Samlast i hans namn vi her,
sjølv han inn til oss vil treda
Lova Herren, gamle, unge,
pris hans namn, kvar barnetunge!
2 Herre, vær oss evig nær!
Vær oss nær i morgon stunder,
og når sol og stjerneskjær
i den djupe natt går under!
Anden din frå oss ei vike
til me ser deg i ditt rike!